Tuesday, April 24, 2007

بي‌عنوان

اذان بار برميدارد از بستري قديم در هوا حرفهاي گنگي ميچرخد تورهاي سفيد ميچرخد پرده‌هاي سفيد در شرجي ِ تن تكان نمي‌خورد لبت ولي كه از لبت هر چه ‌رفت مربوط بود به حرامها به هم مربوطند كوچه‌هاي ِ حرام
زادۀ چهل و سه شصت در هفده
يا
نيهاي ِ نوراني ِ كركرۀ خانۀ مخفي ِ زهير
زن ِ زبان در زمان ِ برهنه زنانه بيا گفتي بيا مرا ببر به عاقبتْ حروفي قديم كه ميرمند از هم در هجاي ِ كلماتم عصا به صدا عصا به صدا به صدا نميرسد حرف‌هاي ِ مجهولي كه هميشه ميان ِ ما ميماند زبانم در لحظه‌هاي ِ هاه و احضار ِ درد در ذوب ِ رانهايت هايت ها درنفسهايت جنهاي ِ كُنار سرميروند در بوسه‌هاي ِ انتهاي ِ لذت بر نايت طغيان ِ شط ِ ظهر و ظهر و اذان ِ ظهر لاي ِ شرجي ِ پستانهايت تسخير ميشود زهير